Wednesday, June 17, 2009

ကစဥ့္ကလ်ား..

မုိးကရြာတယ္
နာရီသံတခ်က္ခ်က္နဲ႔..
လွ်ပ္ေတြကျပက္ေနလုိက္ၾကတာ..
အျပင္ကုိထြက္ၾကည့္ေတာ့..
ကတၱရာလမ္းၾကီးလဲမုိးေရေတြနဲ႔ ေျခာက္ကပ္လုိ႔..
ဘာဆုိဘာမွမရွိၾကေတာ့ဘူး

အိပ္မက္ထဲမွာ အိပ္မက္ကုိရွာတယ္
ပစၥဳပန္ကုိသာ အမွတ္မရခဲ့ရင္
ငါတစ္သက္လံုးဆက္အိပ္မိမွာ..
ဒါေပမယ့္လဲေလ..
နံရံေတြျပိဳက်..မုိးခတဲ့ ဒီညမွာ
သတိကရမိေတာ့လဲ..ငါႏုိးထလာမိေပါ့..

ျမွားနတ္ေမာင္က လက္တစ္ဖက္ျပတ္တယ္
ငါ..တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ခဲ့တာ..
ဒါဆုိ..ဘာမွမဆန္းဘူးေပါ့
မမွန္းတဲ့ ပန္း...
ကမ္းမလာတာ မဆန္းေပမယ့္
အလွမ္းေတာ့ မေ၀းေစခ်င္ခဲ့တာ..
ငါ့ဆႏၵပါ..
ပင္ယံထက္..ေ၀သည္ျဖစ္ေစ
ေျမျပင္ထက္..ေၾကြသည္ျဖစ္ေစ
ငါကေတာ့..တုံဏိဘာေ၀..

ဒီေတာ့...
ဒီညမွာ..
မုိးကရြာတယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ အိပ္မက္ကုိရွာတယ္
ျမွားနတ္ေမာင္က လက္တစ္ဖက္ျပတ္တယ္
ေၾသာ္...ငါကေတာ့ တံုဏိဘာေ၀

No comments:

Post a Comment