ကၽြန္ေတာ္ စေရးပါေတာ့မယ္ အခု ဘာေရးရမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားေနပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းထဲမွာ ဘာေရးရမွန္းကို မသိေသးလို႔ ပါ။ ကၽြန္ေတာ္စေရးေတာ့မယ္။ အင္းဘယ္ကစရင္ေကာင္းမလဲ။ ေက်ာင္းက အေၾကာင္းနဲ႔ စရမွာလား။ အင္း တစ္ခု ေတာ့ေရးမွ ေကာင္းမယ္ ဒါကပထမဆံုးေရးတာေလ။ အင္း စဥ္းစားရင္ စဥ္းစားရင္း ဘယ္ကစရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္စာကို စေရးမယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း စဥ္းစားလိုက္တိုင္း အစကေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အင္း အင္း ေခါင္းထဲမွာ တစ္ခုခုကို စဥ္းစားမိသလိုပဲ။ ခ်ေရးလိုက္ေတာ့မယ္။ ဘယ္က စရမလဲ။ ဘယ္သူ႔အေၾကာင္းကို စေရးရင္ေကာင္းမလဲ။ ဘယ္လိုစေရးရမလဲ။ တစ္ကယ္တန္းခက္ေနတာက အစ ဗ်။ အင္း အစ အစ ႏွစ္လံုးတည္းနဲ႔ အေတာ္ခက္တာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ကေနစေရးရမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားေနရင္း ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ရဲ့ ဆံုးမစာေလးကို သြားသတိရမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသလို ျပန္ေရးျပမယ္ေနာ္ "မည့္သည့္ပညာကို သင္ယူသည္မဆို အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ၾကံဳေတြ႔ ရမည္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခက္အခဲကို ေက်ာ္မိသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ ပညာတခါး ပြင့္သည္တည္း" ။ ဘယ္ကေနစရမွန္းမသိရင္ သိတဲ့တစ္ခုခုနဲ႔ သာစလိုက္ပါ။ တစ္ခုခုကို လုပ္တယ္ဆုိတာ ေတာင္တန္းတစ္ခုကို ေက်ာ္ျဖတ္တာနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ ေတာင္တန္းဆိုေတာ့ ကုန္းတက္တစ္လွည့္ ကုန္းဆင္း တစ္လွည့္နဲ႔ ေပါ့။ ကုန္းတက္ကို တက္ျပီးသြားရင္ ကုန္းဆင္းေရာက္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ ကိစၥေတြရွိရင္ ဒီစာပိုဒ္ေလးကို သတိရျပီး စာဖတ္သူေတြအားလံုး ေတာင္ကုန္းထိပ္ေပၚေရာက္တဲ့ အထိအားတင္း တက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Ha Ha! There is no meaning in the first paragraph. This makes the loss of the precious time of the readers. :P
ReplyDeletewhat u write is what u think..but it is great
ReplyDeleteေကာင္းပါတယ္။
ReplyDeleteတစ္ခုခုေပးလိုက္ႏုိင္တာပဲ။