ငါ..လုိက္မမွီခဲ့တဲ့...ညီမွ်ၿခင္းတစ္ခု...
ငါ..ကုိယ္တိုင္..မညွိခ်င္ေတာ့ဘူး။။
ေပးခ်င္ခဲ့တာ..တစ္ဘ၀လံုးစာ..အၾကင္နာေတြ
ၿပန္၇လုိက္တာ...ေသေစနိဳင္ေလာက္တဲ့..ဒဏ္ရာေတြ.
ဒါဟာ..နယူတန္မသိတဲ့...ညီမွ်ၿခင္းလား။။
ဒါမွမဟုတ္...ေရာင္ၿပန္ဟပ္ခဲ့တဲ့..
ခ်စ္သူမွန္ကေလး..ကြဲအက္လုိ႔ေနလုိ႔လား..ေလ
ေၿပာင္းလဲခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြ..လဲအေတာ္ၾကာၿပီ..
ညီွေရာ္ပုပ္သုိးေနတဲ.့အတိတ္ေတြ..
ငါ့အိပ္မက္ေတြကုိ...ဖ်က္ဆီးကုန္ၾကၿပီ..
ၾကာေတာ့..ငါဟာလဲ..ငါမဟုတ္ေတာ့
ရင္ခုန္သံေတြ..ကင္းမဲ့..
ေပ်ာ္ရြွင္ၿခင္းေတြ..မရွိတဲ့...
ခပ္စုတ္စုတ္...စက္ရုပ္သာသာေပါ့
ဘ၀ဟာလဲ..ၿခစား..
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြ..ပါးပါးလာတယ္
မနက္ၿဖန္တုိင္းရဲ့..ကန္႔လန္႔ကာေနာက္မွာ...
အဓိပါယ္မဲ့ၿခင္းေတြ...ဆီးၾကိဳလုိ႔
အနာဂါတ္ဆုိတာ..ဘာမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး
ဒီအခ်ိန္..ဟုိး..အေ၀းမွာတစ္ပါးေသာသူ..ၿပံဳးလုိ႔ေပ်ာ္လု႔ိ
ေနနုိင္၇က္လုိက္တာ.....
အသည္းကြဲေနတာလား...
၀မ္းနည္းေနတာလား..
ဒါဆုိေမးၾကည့္မယ္..
တစ္စစီ..ၿဖစ္ေနတဲ့..အသည္းထပ္ကြဲလုိ႔ ရေသးရဲ့လား..
တကယ္ေတာ့..
ငါတစ္ေယာက္တည္း..အိပ္ခန္းေထာင့္မွာ
တစ္ေယာက္တည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးငိုလုိ႔
တစ္ေယာက္တည္းအသံမဲ့စြာစကားေတြေၿပာလုိ႔
အဲဒါ..စိတၱဇလုိ႔ ေခၚသလား...
တကယ္ေတာ့..half-life..တစ္ခုလုိမ်ိဳး..
ငါဟာတေၿဖးေၿဖးနဲ႔ ေသဆံုးေနခဲ့တာ
ဘာေတြမွ..မၿမဲဘူးဆုိေစဦး
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ..
ကိ်န္စာသင့္ေနတဲ့..နွလုံးသားေက်ာက္ၿဖစ္ရုပ္ၾကြင္းတစ္ခု..
တစ္ခုေသာ..အမွတ္တံဆိပ္နဲ႔..တူးေဖာ္ရခဲ့မယ္ဆုိ
သခင္..နင္မွတ္မိပါဦးမလား....
ငါထင္တယ္...
နင္ေမ့သြားမွာ...
နင္..ေမ့သြားမွာ..
နင္..ေမ့..သြား..မွာ..ပါ..ဟာ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment